wegedzieciak.pl

tomek · Wysłany: 2007-08-06, 13:23 **Konsumeryzm - garść refleksji**

Konsumeryzm jest jedyną, naprawdę "żywą" religią współczesnego kapitalizmu. Człowiek ciężko pracuje by potem konsumować. Większości ludzi obie te czynności wypełniają prawie cały dzień, nie licząć, rzecz jasna, snu. Czym wobec tego jest tradycyjna religijność, która sprowadza się do wiary w pewne dogmaty i udziału w niedzielnej mszy? Czyż nie jedynie pozbawioną wszelkiej treści dekoracją?
Konsumeryzm niesie ze sobą wizję "raju". Ta "ziemia obiecana" wdziera się w mózg człowieka za pośrednictwem wszechobecnych reklam i doskonale motywuje do zakupów kolejnych nowych, niepotrzebnych gadżetów. Problem w tym, że jest to obietnica fałszywa, bo istotą systemu jest niespełnienie, wieczne niezadowolenie. Tylko wtedy mozna wychować idealnego konsumenta. Człowiek zadowolony, spełniony, szczęśliwy jest w konsumeryźmie aspołeczny, bo cieszy się tym co ma, niewiele mu do życia potrzeba.
Konsumeryzm ma też swoich kapłanów: polityków, przedsiębiorców(zwłaszcza duże, globalne koncerny), agencje reklamy i public relations, masowe media. Sprawują oni władzę nad umysłami ludzi i czynią to w sposób perfekcyjny, bo za pomocą "marchewki". Kij pozostaje juz tylko na wszelki wypadek i dla niepokornych, tych którym nie podoba sie kapitalistyczny "raj".
Konsumeryzm ma tez swoje swiątynie: hipermarkety, centra handlowe, parki rozrywki. Czlowiek w tych miejscach jest poddany starannej manipulacji, ale w zamian przezywa krótkotrwałą ekstazę gdy dokonuje zakupu. Wkrótce znów powraca świadomość, ze przecież ciągle jeszcze czegoś brakuje.
Konsumeryzm przyczynia do przemysłowej hodowli zwierząt i coraz większego spożycia miesa. Konkurencja cenowa która jest głównym elementem "kuszenia" klientów zmusza do obnizania kosztów produkcji, a to sprzyja gigantomanii i coraz gorszym warunkom w jakich przetrzymywane są zwierzęta.
Konsumeryzm tworzy "wyścig szczurów". Człowiek pracuje ponad siły by "wstąpić" do konsumpcyjnego "raju", ale ta poprzeczka nieustannie się podnosi i proces ten nie ma końca. Poniewaz posiadanie róznych dóbr jest wyznacznikiem pozycji społecznej, człowiek nawet zadłuza się by być wyzej w hierarchii. Potem spłaca np. dom czy samochód przez kilka lat, a bywa że i całe życie.
Konsumeryzm buduje skrajnie hierarchiczne spoleczeństwo, w którym jedni żyją w "pałacach" a drudzy w skrajnej nędzy. Wiele towarow dostepnych na rynku jest wyprodukowanych w straszliwych warunkach, przypominających jedynie niewolnictwo. Trudno jest więc tutaj mówić o jakimkolwiek egalitaryźmie w konsumpcji.

hans · Wysłany: 2007-08-10, 16:29

Ludzie bywają bezrefleksyjni...a system przedstawia sprawę tak: kapitalizm albo "Czerwony Raj a`la Stalin" i nie dziwi mnie wcale, że wybierają to pierwsze...
Problem w tym, że aby ich obudzić trzeba zrobić coś co do nich dotrze...a tu twarda i bezwzględna krytyka ich postawy bywa najgorszym rozwiązaniem, wywołuje po prostu reakcje obronne, których skutkiem częstokroć jest jeszcze silniejsze "uchwycenie się" zbawczego systemu...

tomek · Wysłany: 2007-08-20, 23:40

pao · Wysłany: 2007-08-21, 11:59

krytyka...

ludzie niestety jej nie znają wbrew pozorom.

wynika to z prostego faktu, że doskonale znają krytykanctwo...

ludzie są nienauczeni słuchać innych opinii. inne równa sie gorsze w potocznym mniemaniu. na efekty długo czekać nie trzeba. każdy okopuje sie w swoim przekonaniu i z dyskusji nici.

ja nie mam w zwyczaju nikogo nawracać, jeśli jednak ktoś sie pyta "dlaczego" to odpowiadam. wpierw tylko ogólnie, bo wtedy Ci którzy sa krytykantami i ci których to nie interesuje szybko sie ujawniają. często jednak przeradza sie to w konstruktywną dyskusję i przynosi pozytywne efekty