wegedzieciak.pl

[Lenka]

Nie wiem, czy gdzieś jest podobny temat, mam nadzieję, że nie Szukałam coś o tym, ale nie mogłam znaleźc. Napiszcie jak to jest z Wasza religią, w co wierzycie. Ja jestem chrzescijanką, choc niestety od pewnego czasu ( tzn od przeczytania ksiązki " Byłem księdzem" ) nie chodze do koscioła...

[Karolina]

U nas sympatie zenowskie.

[Malati]

My jestesmy z Hare Kryszna

[mizumo]

ja nie wyznaję żadnej religii, aczkolwiek interesuje mnie bardzo taoizm i buddyzm

[badba]

my oboje z mężem wyznania anglikańskiego!

[wookie]

My nie identyfikujemy się z żadną konkretną religią

[malva]

okolice chrzescijanstawa/buddyzmu/taoizmu (dokładnie w takiej kolejnosći)

dla mnie nacenniejsza w życiu jest wolność i miłość, nie znoszę klapek na oczach (nawet tych wege ) ,tych religijnych też unikam

[Malati]

Cytat:

Gopala Kryshna CZARNA!! :*

[biechna]

Zupełnie odcięci od chrześcijaństwa, ja w stronę buddyzmu, M - bezstronny

[Lenka]

Daliście mi ambitne zadanie.. O niektórych religiach pierwsze słyszę Ale ponieważ jestem bardzo ciekawa, poszukam w internecie coś o Waszych religiach

[Ania D.]

Jesteśmy katolikami, czynnie bierzemy udział w Mszy Świętej.
Lenka, wiara nie opiera na na jednostkach. Książa sa tacy, jakie jest społeczeństwo i klerycy mogą mieć różne powody, by myśleć o wyświęceniu i zostaniu księdzem. Są tacy, co mają powołanie, są tacy, co mogą się kierować egoistycznymi pobudkami. Trudno jest opierać swoją wiarę na tym, że jeden ksiądz okazał się słaby, tak samo jak nie buduje się wiary tylko na tym, że trafimy na wyjątkowego księdza. To wszystko jest za mało. Katolicyzm nie opiera się na wierze w księży, to oni są ludźmi i moga ulegać takim samym pokusom jak inni.
Wiara jest dla mnie fundamentem, nie wyobrażam sobie zycia bez wiary w Boga, wzrastania w katolicyzmie, rozwijania swojej duchowości. Życie bez czynnika boskiego jest dla mnie niepełne, a poznawanie zasad wiary, pism świętych pozwala na wiele spraw patrzeć bardzo szeroko i głeboko. Dzięki temu wszystko, co robię ma głęboki sens, nie ma spraw niewaznych, bo wszystko ma swój cel.

[PiPpi]

[Malati]

[Lenka]

Napisałaś bardzo mądre słowa Aniu D...
Ja niby do niedawna tak samo mówiłam rodzicom... Jednak Kiedy już kilka razy nie byłam na mszy ( bo do koscioła chodzę często się pomodlić, ale jak jest pusty), to teraz po prostu... boję się iść do spowiedzi. Jakoś nie mogę się przemóc. Modlę się o umocnienie wiary, o siłę, ale bardzo trudno mi pójsc do Koscioła. A do niedawna wstawałam rano w niedziele i pierwsza szłam do koscioła... Brakuje mi kazań, znajomych starszych pań, którym podawałam rękę na znak pokoju. Tesknię za brzękoleniem mojego organisty, za spiewającą psalmy scholą ( chodziłam do niedawna na oazę...). Chodzę na religię, czytam Pismo Swiete, modlę się, noszę medalik...
Wierzaca, niepraktykująca. Zyjąca, nie oddychająca...
Wiem, że robię źle i wstydzę się tego. Wprawdzie bronię wiary, Boga, zachowuję Dekalog, ale nie staję w obronie księży. Rozmawiam z Bogiem, pomagam ludziom.

Dawniej chodziłam do koscioła często, uczeszczalam na oazę. Nawet w " Nasze historie" pisałam
"Jestem chrzescijanka, po moich przejsciach jeszcze badrziej wierzaca"
"Dziekuje Bogu ze zyje"
Naprawde jakiś czas temu wiara mnie uratowała... Ale dlaczego odeszłam od koscioła? I czemu nie mogę wrocic?

[Karolina]

Lenka spokojnie, jesteś teraz w bardzo ciekawym momencie Twojego zycia. Masz teraz czas poszukiwania, zadawania pytań, odkrywania nowych sposobów patrzenia na życie. Jesli intensywnie brałaś udział w życiu religijnym, być może teraz potrzebujesz skupić się na rozwoju w innych kierunkach. Nie odeszłaś od wiary w Boga, bo wiara to nie budynek kościoła (piękny owszem, byłam w nim chrzczona ), nie księża. Staraj się tak o tym pomyśleć - nie zdradziłaś swojej wiary tylko potrzebujesz ją zastosować w codzinnym życiu, kiedyć całą energię duchową "wylewałaś" na spotkaniach religijnych. A dzisiaj możesz to czynić wśród ludzi, także rozwijając siebie, dbając o siebie.
Jeśli te starsze panie będą nie Ciebie krzywo patrzeć to już ich problem. Jesteś młoda, potrzebujesz pytań, wątpliwości, szukania różnych ścieżek rozwoju.
Jeśli będziesz miała potrzebę powrotu do obrzędowości to zrobisz to.
Nic nie może ciągle być takie samo, rzeczy się zmieniają, przemijają jedne, przychodza drugie. To jest zdrowy objaw.

[Ania D.]

Lenka, wątpliwości mogą się pojawiać w calym życiu katolika. Taka jest po prostu natura ludzka, że szuka, pyta, błądzi, zastanawia się i wątpi. Nie uważam, że to jest złe, taki jest człowiek. Takie chwile pomagają wznieść się wyżej i warto z tego korzystać, a nie zamartwiać się, że stało się cos złego. Jednym z elementów wiary jest też wolna wola, która pozwala człowiekowi wybrać, czy idzie na Mszę Święta, czy przystępuje do Komunii.
Miałam w swoim zyciu chwile, że nie chodziłam do kościoła i długo nie byłam u spowiedzi. Potem sie to zmieniło i teraz staram się pogłębiać swoją wiarę, bo bez niej jestem marionetką. Wiara pomaga mi patrzeć na wiele rzeczy inaczej, głęboko. Czytam żywoty świętych i to daje mi mądrość. Wiara pozwala mi patrzeć na ludzi z coraz większa miłością, mimo, iż mam coraz większą świadomość tego, jacy są (i jaka ja jestem, bo jestem taka sama). Człowiek może robic mnóstwo złych rzeczy, ale potrafi też doskonalić siebie i innych.
Spowiedź może być dla wielu osób problemem, ale warto się zastanowić, czego się boimy. Czy tego, że spowiednik nas zruga, że się nie było się długo u spowiedzi? Czy wyjawienia naszych grzechów (nawiasem mówiąc spowiednicy słuchają tak wielu różnych rzeczy, że nie sądzę, by nasz własne uczynki było "wyjątkowe"). Świadomość lęku pozwala nam oswoić się z daną sytuacją i sobie z nią poradzić. Dodam jeszcze, że oboje z mężem staramy się na każdej mszy św. przystępować do komunii. To daje nam siłę wytrwania w codzienności, pozwala też nam być coraz bliżej siebie i Boga. Pomodlę się w Twojej intencji, byś w spokoju mogła zastanowić się, czym jest dla Ciebie wiara i jaką drogą chcesz iść.

[Lenka]

Dziękuję za piękne słowa Karolinie i Ani D... :* Dziękuję bardzo za modlitwę Aniu, napewno mi pomoże, sama też się o to często modlę. Mam taką książeczkę 'Modlitwy na trudne chwile", odmawiam też często Nowennę do św. Judy Tadeusza.
Zawsze balam się spowiedzi, nawet kiedy miałam takie "dziecięce"grzeszki. Kiedyś, jak robiłam pierwsze piątki przed bierzmowaniem, było to w 1kl gimnazjum, zaczęłam 3 piątki, ale nie skonczyłam, bo byłam chora. W kosciele ksiądz zaczał do mnie mowic podniesionym głosem, że może mnie nie dopuscic do bierzmowania itp. Było mi strasznie głupio, nie dał mi w ogole dojśc do głosu... Potem jak w 3 klasie byłam w szpitalu to musiałam brac przepustkę i ledwo co mnie wypuscili do koscioła na spowiedz. wiem, że ksiądz jest posrednikiem Pana Boga, miałam "fajnego" księdza na religii w gimnazjum, lubiłam się u niego spowiadać... Ale kiedy dowiedziałam się, ze jezdzi z moimi kolezankami na basen, gdzie kaze na siebie mówić "wujku"... straciłam do niego zaufajnie i nie mogłam go już odbudować...
Coraz częsciej jednak mam ochotę pójść do spowiedzi, uczestniczyc we Mszy Św., przyjąć Komunię. Zawsze, przyjmując Ciało Chrystusa czułam taką ogarniającą siłe, ze nie dam rady tgo opisać... Miałam jechac na Mszę Charyzmatyczną i pojadę tam...
Jeszcze raz dziękuję :*

[pao]

Lenko, widzę związek między tym tematem a tematem jaki tez niedawno założyłaś. tu by sie przydała spora pogadanka ale wszystko to co Cię stopuje jest tylko częścią wyobrażenia a nie świata, choć silna wyobraźnia świat kreuje zatem warto parę rzeczy pozmieniać

Lenko, widzę związek między tym tematem a tematem jaki tez niedawno założyłaś. tu by sie przydała spora pogadanka ale wszystko to co Cię stopuje jest tylko częścią wyobrażenia a nie świata, choć silna wyobraźnia świat kreuje zatem warto parę rzeczy pozmieniać

[Martini]

[Karolina]

[PiPpi]

[biechna]

...

[Martini]

[Karolina]

[Martini]

Moje życie jest teraz ale ma sens ponieważ staram sie odkryć po co tu jestem, zrozumieć, czuć więcej, jakoś się doskonalić.. a praca, drugie studia i budowanie domu są obok i mniej istotne.
Więc jesli nie ma nic więcej i nic do odkrycia i nie ma żadnego znaczenia czy się innych kocha czy krzywdzi i mają racje Ci ktorzy idą po trupach bo życie jest takie krótkie... to mi się nie chce.