wegedzieciak.pl

[adriane]

[Lily]

[Capricorn]

[Kitten]

[Capricorn]

[adriane]

[zojka3]

[zojka3]

[Amanii]

[alcia]

Capricorn, Ciebie lubię (ta tak.. co byś się nie uraziła... )
Ale teściowa ma, również emerytowana nauczycielka, bez żadnego wykształcenia, jak to w tamtych czasach na ogół bywało, za to z przeogromnym poczuciem własnej wartości, mądrości, z nieodpartą chęcią panowania nad wszystkim co ją otacza - tak samo jak jej siostry, również nauczycielki.. eh, no na prawdę coś w tym jest

[Bananna]

hmm a moja mama jest nauczycielką i już nic nie mówi, wcześniej mówiła mówiła, ale zawsze znalazłam dobry artykuł i fakty które ją uspokajały i teraz jest OK.
Myślę, że jak będę mieć dzieci to też nie będzie się bardzo wtrącać, ale fakt, co się swojego czasu wykłóciłam (o liceum, studia itp) to głowa mała, ale powiedziałam kilka słów - że ona ma swoje życie, które przeżyła bez wtrącania się w nie dziadków itd. to żeby teraz brała z nich przykład i chyba bierze

[Capricorn]

A wiecie, kto po raz pierwszy powiedział mi, że wegetarianizm jest całkowicie normalny, a oprócz tego jeszcze mądry i zdrowy? Moja psorka od biologii w liceum. Sama nie była, i do dziś nie jest, wege, ale ten sposób życia wielokrotnie chwaliła. Dzieki jej wypowiedziom pomyślałam, że może w takim razie jednak jestem normalna.

[Tobayashi]

A propos mam i teściowych - nauczycielek, perełka z ostatniej soboty u mojej teściowej, która wypowiedziała się negatywnie na temat narzeczonej kuzyna:

Teściowa: Ona jest taka niefajna... No i jest nauczycielką! Aaaa... to ja już wszystko o niej wiem. Dlatego jest taka. Nauczyciele tacy są!

Ja do teściowej: Ejże, ejże! Ty sama jesteś nauczycielką.

I tyle są warte uogólnienia i generalizacje
(To napisała Tobayashi, wieloletnia nauczycielka )

[Capricorn]

[nitka]

[Capricorn]

[Cytrynka]

[Capricorn]

[Tobayashi]

To może zdradzę Wam sekret mojej teściowej, może trochę Wam to wyjaśni, dlaczego nasze mamy/teściowe tak się zachowują. Moja teściowa powiedziała, że "dobry rodzic stale myśli o swoich dzieciach, martwi się o nie, pomaga; tylko źli rodzice nie myślą o swoich dzieciach".

Mam taką hipotezę: kobiety, które tak się zachowują, czyli stale czepiają sie swoich dzieci o wszystko nie mają swojego życia, które mogłyby ulepszać, kreować. Myślą, że ich zycie się już skończyło, nic je nie czeka nowego. Natomiast życie dzieci ma swój potencjał - tu jest duze pole do popisu. A to wszystko oczywiście w dobrej wierze, bo matki są starsze, doswiadczone, wiedzą lepiej, chcą się czuć potrzebne, chcą doradzać. Zawsze tak jest, że kiedy komuś innemu wytyka się błędy, wady (także urojone), krytykant sam czuje się lepiej. Najłatwiej naprawiać drugiego. Takie osoby nie kochają siebie, nie akceptują i nie uświadamiają sobie swoich prawdziwych motywów. Dlatego pozostaje tylko bycie sobą, robienie tego, co uważamy za stosowne, nieliczenie na akceptację rodziców. Najpierw musieliby zaakceptować siebie, by mogli szanować swoje dzieci jako odrębne istoty.

[magdusia]

Tobayashi, trafiłaś w sedno.
Podpisuję się pod każdym słowem.

[dżo]

Tobayashi, świetnie to ujęłaś,
spotykam wiele osób, które potrafia rozmawiać tylko o swoich dzieciach, wnukach, żyja ich życiem nie mając swojego, ci ludzie nie mają żadnych zainteresowań, pasji,

[Karolina]

[Tobayashi]

Cytat:

spotykam wiele osób, które potrafia rozmawiać tylko o swoich dzieciach, wnukach, żyja ich życiem nie mając swojego, ci ludzie nie mają żadnych zainteresowań, pasji,

Mi to przypomina rozmawianie o serialach z tv. Ekscytowanie się cudzym życiem, czasem bardzo osobistym. Jeżeli ma się tego typu rodzica, naprawdę nie warto mu mówić wszystkiego. Błogosławieństwa i tak nie będzie

[PiPpi]