wegedzieciak.pl

[frjals]

Od kiedy wasze dzieci zaczęły chodzić same ze szkoły do domu?
Zastanawiam, się nad takim rozwiązaniem, W. musi przejść dwa razy ulicę na światłach i raz mało uczęszczaną bez świateł... Cała droga do domu to maksymalnie 10 min.

[magdusia]

trzy ulice to dużo,dwie zresztą też.

[kamma]

Nie wiem, czy odważyłabym się pozwolić dziecku wracać samemu ze szkoły w dużym mieście. Chodzi nie tylko o przejścia przez ulice (w tej materii Ty go znasz najlepiej i wiesz, czy potrafi w takiej sytuacji zachować się odpowiedzialnie). Są też takie zagrożenia, na które nie mamy najmniejszego wpływu. Nie chcę robić jakiejś ponurej nagonki ani z siebie paranoiczki Ale takie są teraz czasy, niestety.
Zresztą widzę, że i u nas na wsi matki prowadzą dzieci do szkoły i odbierają po szkole, choć ulice mamy mało uczęszczane, a skrzyżowań zero, nawet tych bez świateł

[frjals]

[Capricorn]

Kacper zaczął w drugiej klasie, do szkoły mial wtedy jakieś 10 minut marszu (w jego tempie - bardziej 15 ), miasteczko nasze jest małe i spokojne.

[Lily]

Mnie pierwszego dnia szkoły nikt nie odebrał, ale ja ze wsi jestem. Tyle że trzeba było iść polną drogą przez wierzby, tam się również różne rzeczy działy i różnych ludzi można było spotkać

[Amanii]

Ja chodziłam sama od 3 dnia szkoły. Pierwsze dwa dni była ze mną mama, potem już sama. Pieszo, jakieś 15 minut, miałam do pokonania 4 przecznice, jedną ze światłami, 3 bez. Wracałam czasem z koleżanką, której mama pracowała kawałek za moim domem. Zazwyczaj jednak sama.
Nie to że nie miał mnie kto odebrać - mama nie pracowała. Chyba sama tak chciałam. Nie pamiętam zresztą.

[majaja]

Ja chodziłam sama do przedszkola, wracać mi nie pozwalały panie, przez ulice nie przechodziłam, ale mieszkalismy wtedy w centrum masteczka (40 tys mieszkanców), więc przechodzenie przez ulice i tak musiało być opanowane.

[arahja]

W drugiej klasie zaczęłam szkołę w mieście, trzy skrzyżowania bez świateł, ok. 10 minut prostej drogi. Mama po kilkunastu dniach zaczęła mnie puszczać samą.
Obiektywnie wcale obecne czasy nie są gorsze od dawnych - to media tworzą atmosferę ciągłego zagrożenia. Dopiero co czytałam, że liczba przestępstw na dzieciach praktycznie się w ogóle nie zmienia od lat. Poszukam, zacytuję.

[Ania D.]

Dla mnie czasy są gorsze w tym sensie, że niesamowicie zwiększyła się ilość samochodów. Polscy kierowcy nie zatrzymują się raczej przed pasami, gdy ktoś chce przejść - nie ma znaczenia, czy dorosły, czy dziecko. Dziecku, które ma do przejścia zebrę bez świateł może być trudno (sama mam ogromne problemy u siebie, bo ulica niedaleko mnie zrobiła się bardzo ruchliwa i trzeba stać czasem i kilkanaście minut, by można się było przedostać na drugą stronę).

[Agnieszka]

W 3 klasie sama chodziłam, czasem nawet wskakiwałam w autobus (dość daleko było) i wolałam sama być w domu niż chodzić na świetlicę (pociągnęło to dalsze konsekwencje ale to nie ten temat)

Ada ma do szkoły jedno przejście ze światłami i chodzi dużo dzieciaków i z jej klasy i starsze podwórkowe ale ja nie zdecyduję się na posyłanie samej. Szkoła duża, rano w szatni bieganie, popychanie, szaleństwa a ona jak mróweczka wśród dzieci (zresztą rodzice też często nie patrzą pod nogi) i ten ciężki plecak.

[frjals]

[alcia]

frjals, dobry temat Sama często się zastanawiam nad takimi rzeczami. Tylko, że ja na razie czysto teoretycznie. Szkołę mam położoną jakieś 45 sekund drogi od naszej klatki w bloku. Zero ulic do przejścia. I ja się zastanawiałam, od której klasy można tak dziecko puścić samo Chyba jestem strachliwa. Kaja jest bardzo ostrożna, rezolutna, odpowiedzialna, na prawdę bardzo. Ale mnie przerażają ludzie.

[Amanii]

w tym przypadku to już zupełnie nie rozumiem. z opisu wynika, że przestrzeń między domem a szkołą to tzw "podwórko" (w naszych stronach "pole" ), gdzie przecież dzieci w tym wieku bawią się same (tzn. z innymi dziećmi, ale bez mam) godzinami no chyba że coś się zmieniło od czasów kiedy ja miałam 7 lat

[Agnieszka]

Nasze przejście ze światłami (na drodze do szkoły) niestety bezpieczne nie jest. Miało tam miejsce wile wypadków np samochodowych, autobusowych z udziałem pieszych. Dodatkowo pod samym budynkiem jest ciąg takich wewn uliczek osiedlowych i tam wg mnie też nie jest bezpiecznie (niestety mimo ich wąskości, niektórzy rodzice podjeżdżają pod samo wejście)

Z podwórkiem u nas nie ma problemów (Ada od dawna wychodzi sama) bo to wewn, zamknięty placyk i jeszcze usytuowany pod moim oknami. Samochody mogą wjechać tylko w sytuacji przeprowadzki lub pomocy (karetka), sąsiedzi w większości się znają i mamy zwyczaj zwracania uwagi na bawiące się dzieci nie tylko swoje.

[kofi]

frjals a u Was w szkole wypuściliby Wilka samego do domu?
Bo u nas jest tak, że jak nikt po dziecko nie przyjdzie, to ono idzie do świetlicy i czeka do skutku.
Ja się ostatnio zastanawiałam, czy Daniel może iśc sam do Kościoła - 3 minuty przez 1 dróżkę po wsi - co prawda jeżdżą tam samochody i mój mąż raczej nie chce, żeby szedł sam (tzn. oczekuje, że ja z nim pójdę ).
Igor to chyba od 2 klasy zaczął chodzić sam, ale jezdni nie było żadnej i raczej sam wracał, bo do szkoły i tak szliśmy razem - miałam po drodze.

[Lily]

[rosa]

[puszczyk]

Kamil zaczął chodzić sam od września (czyli od drugiej klasy). Ma 7 minut drogi i jedno przejście bez świateł. Na początku obserwowałam przez okno jak sobie radzi i jest bardzo ostrożny.
Niestety zachowania kierowców są czasem bezmyślne np. jeden się zatrzyma, a nadjeżdżający z drugiej strony nie, wtedy nietrudno o wypadek.

[alcia]

[nitka]

u nas wyspa jest malutka, kilkanacie szkol, zero przestepcow seksualnych, a jednak w duuuzej wiekszosci dzieciaki sa zawozone i odbierane przez rodzicow lub autobus szkolny.
Ja chybabym sie bala dzieciaczka puscic, choc wiem, co moze czuc, jesli jest indywidualista-to co ja, kiedy do 4-tej klasy mama odprowadzala i przyjezdzala po mnie. teraz oprocz ruchliwych ulic czyhaja inne niebezpieczenstwa. I tak jak kamma nie chce panikowac, ale porwania sie zdarzaja. Pobicia (szatnia, w drodze do domu) przez straszych uczniow to codziennosc w szkolach
bylo juz tak, kiedy ja chodzilam do podstawowki, a to jakies 15 lat temu

[Lily]

[frjals]

[kofi]

Wczoraj wracałam z kościoła z sąsiadką, jak Daniel trochę się oddalił i zawołałam, żeby uważał, zwróciła uwage, że jestem chyba troche nadopiekuńcza. Po czym zaczęła się tłumaczyć, że jej syn tak się przyzwyczaił do nadopiekuńczych rodziców, że trochę im to już ciąży (syn ma 24 lata )

[rebTewje]

Nata chodzi sama od roku czyli od trzeciej klasy. Ma dość daleko, ok. pół godziny marszu, kilka sporych skrzyżowań.