wegedzieciak.pl

[zojka3]

[Lady_Bird]

[gemi]

[madziulina]

Bardzo trafnie ujęła temat DagaM. Wspomniałaś o tym, że wszystkie kwestie w życiu należy wypośrodkować i zdecydowanie się z tym zgadzam. Z autopsji wiem, czym są zaburzenia odżywiania i obsesja (nie)jedzenia (anoreksja ).
Doświadczenie to pozwoliło mi to zrozumieć, czym jest zdrowy dystans, i że zawsze i wszędzie należy go zachować . Teraz jestem daleka od skrajnych zachowań, bo wiem, że zazwyczaj nie wynika z tego nic dobrego.
Czasami ciężko jest nie zatrzymać się przed tą cienką linią, dzielącą normalne życie i obsesję, jednak myślę, że przy odrobinie zdrowego rozsądku, wgłębieniu się w siebie i wsparciu ważnych osób - jest to możliwe. Trzeba jedynie pamiętać, że to nie jedzenie nadaje naszemu życiu sens, lecz my sami.

[arahja]

Teraz pomyślałam, że część neofitów może przechodzić taki etap bliski ortorektyczności. Gdy, jak pisze gemi, zaczyna się czytać, szukać informacji o zdrowym jedzeniu, gdy zmienia się radykalnie dotychczasowe nawyki, przez pewien czas zajmuje to większość zasobów myślowych. Potem się normalnieje.

[Malinetshka]

[della]

zgadzam się z przedmówczyniami. dopóki ortoreksja nie utrudnia życia i nie ogranicza nas albo naszego otoczenia w jakiś drastyczny sposób [mówię tu o drastycznych przypadkach; są ortorektycy, którzy żyją jedynie na kiełkach i soku brzozowym], to co w tym złego? ważne jest to, żeby żyć w zgodzie ze sobą.

[kamma]

[larwek]

ja przytakne wszystkim przedmówcom, którzy wspomnieli o równowadze.
planowanie zdrowych posiłków i chęć jedzenia zdrowo jest super, tylko nie można przegiąć. mówię z własnego doświadczenia- powoli sie wygrzebuję z anoreksji [uf, dalej jeszcze muszę sobie uświadamiać to wstrętne choróbsko i mi wstyd ] i właśnie zdrowe odżywianie na powrót przekonało mnie do tego, że jedzenie nie musi być męczarnią.
ale, że z natury popadam w skrajności, to miewam [miewałam?] ortorektyczne epizody. ważne, żeby dać sobie prawo do błędów i słabości, w końcu jesteśmy tylko ludźmi.

chociaż zgadzam się ze stwierdzeniem, że wielkie ciacho wcale nie musi być przyjemne- mnie takie rzeczy przygnębiają, więc unikam ^^"

[kitteh]

wiesz, anoreksja anoreksja, ale te dwie choroby akurat czasem sie lacza...przy leczeniu wlasnie. nie je sie czegos np ze wzgledu na zdewastowana watrobe albo trzustke, a z czasem gama "szkodliwych" produktow rosnie do takiej ilosci, ze mozna juz jesc np. tylko marchew i kasze jeglana z ekologicznych upraw, a one i tak z czasem padna ofiarami podejrzen o powodowanie bolu brzucha, glowy

[larwek]

jasna sprawa, zgadzam się, dlatego pisze- trzeba znaleźć złoty środek.

[della]

[larwek]

Cytat:

a fast-foodożerców czy zwykłych obżartuchów

przede wszystkim mnie przeraża to, że pomimo promowania przez media "zdrowego stylu życia" cały czas tworzy się związki skojarzeniowe "fast-food= zakazana przyjemność",
"raz na jakiś czas można sobie pozwolić na rozkosz w postaci frytek z majonezem i tłustą kiełbasą", etc, etc.
dlaczego to jest sprowadzane do przyjemności? i potem dzieciaczki małe się uczą, że to jest coś wspaniałego, ale nie wolno, a wiadomo, że zakazany owoc [bo taką otoczkę się robi] kusi najbardziej. nie lepiej od małego uczyć co warto jeść i dlaczego, a na co lepiej nawet nie patrzeć z uwagi i brak jakichkolwiek wartości?

[della]

to nie takie proste, ponieważ niektórym to sprawia przyjemność [a o gustach się nie dyskutuje;)]. mi się wydaje, że powinna być raczej szerzona filozofia "jem by żyć", a nie "żyję by jeść". w Polsce mamy jakiś dziwny kult jedzenia. na pewno częściowo wynika to z tego, że starsze pokolenia doświadczyły czasów strasznego głodu, ale to nie oznacza, że teraz, gdy mamy wszystkiego pod dostatkiem, mamy się rzucać bez umiaru na wszystko.

[ Dodano: 2010-02-10, 17:24 ]
zaznaczę tu, że nie jestem ascetką; czerpię ogromną przyjemność z jedzenia [zresztą od dziecka tak miałam] i pewnie też mam swoje "małe grzeszki", które mojemu ciału są zbędne, a którymi się rozpieszczam [chałwa czy inne słodkości], ale we wszystkim trzeba mieć umiar. trzeba znaleźć ten magiczny złoty środek:)

[agazima]

tak naprawde to zdrowa zywnosc za ktora sie teraz uznaje warzywa bez chemii albo kasze to nic innego jak chleb powszedni przeszlych pokolen wiec po prostu ci co jedza bio i eko po prostu wiedza co robia i trzeba szerzyc ten kult zdrowego jedzenia i tyle. Bedzie mniej chorob i w ogole. Mysle ze ortoreksja to przesada zeby nazywac to choroba to sa ludzie ktorzy wolalaja o to aby przywrocic stare nawyki zywioniowe. Fast foody to jest prawdziwa choroba ktora wyniszcza narody

[Lily]

[agazima]

ja mysle ze ortoreksja to cos takiego ze ludzie przesadzaja ze zdrowym jedzeniem ze w zyciu nie tkna czegos niezdrowego.
Mysle ze ja naleze do tego grona , czemu mialabym zatruwac wlasny organizm?

[ Dodano: 2010-02-10, 17:37 ]
z wiki
Ortoreksja (Orthorexia nervosa; ortho - "prawidłowy"; orexis - "apetyt") - obsesja na punkcie jakości przyjmowanego pokarmu.
Przejawia się podobnie do anoreksji, ale nie prowadzi do utraty wagi i innych jej objawów. Skutkiem ortoreksji jest jednak przyjęcie ideologii "jedynie słusznego jedzenia", co powoduje konflikty interpersonalne, izolację i koncentrację ortorektyka na wszystkim co związane z przygotowywaniem, przechowywaniem i konsumowaniem żywności.
Po raz pierwszy opisana w 1997 roku przez lekarza Stevena Bratmana (USA) w książce "W szponach zdrowej żywności".


hej czemu w szponach zdrowej zywnosci nie kapuje przeciez zdrowa zywnosc to nie zaden diabelek tylko normalne fajne papu. Swiat naprawde przecholowuje lepiej czczijmy hamburgery

[Lily]

[angienunia]

agazima, ale wiesz, ze nie kazdego stac na bio jedzenie? Ja tez nie zawsze chodze do sklepu bio, bo zwyczajnie nie jestesmy tak bogaci, zeby regularnie robic tam zakupy. I przyznam sie, ze jem czasami te straszne chemiczne marchewki, baklazany, brokuly, ktore pewnie mi skroca zycie o 20 lat i mnie zabija na miejscu . Nie kupuje warzyw i owocow w bio sklepie, bo tak to bysmy zbankrutowali juz dawno...
Ortoreksja jest podoba do anoreksji - wciaz myslisz o tym samym. O jedzeniu. Twoim glownym celem zyciowym jest zdrowo jesc. Ale czy o to w zyciu chodzi? No wlasnie nie i dlatego jest to choroba.
Jak ktos lubi i zdrowo sie odzywia to fajnie, ale nie mozna miec za cel zyciowy tylko i wylacznie zdrowo jesc.

[agazima]

no moze jednak nie mam tej choroby hehe mam tez inne cele w zyciu hehe. cofam swoja poprzednia wypowiedz. wiadomo ze bio 100% nie da sie jesc bo i tak pewne rzeczy zakupione jako eko nie sa eko bo jakies dymy doszly do tych nieszczesnych marchewek. Ale mozna zauwazyc ze czesto ludzie wydaja o wiele wiecej na miesa sery niz gdyby poszli do takiego żółtego cesarza i kupili pare paczek kasz fasoli i by im to na dlugo starczylo. A z ta ortoreksja to nie wiadomo jak jest w ogole. W szczegoly nie ma co wchodzic.
Ja tez na bazarku czasem kupie migdały np. bo w bio sa straszliwie drogie. Ale wazne zeby zdawac sobie sprawe ze sa dla nas zdrowe i tyle. Wazne sa emocje

[Lily]

[della]

a ja mam to szczęście, że latem mamy własne warzywa i owoce, bo odkąd się przeprowadziliśmy "tam, gdzie diabeł mówi 'dobranoc'", uprawiamy mały ogródek. wiem co jem i wszystko to smakuje absolutnie fantastycznie [prawdziwe truskawki, mmm...], ale pewnie i tak ma w sobie odpady radioaktywne jeszcze po wybuchu kolektorów w Czarnobylu [przecież to ciągle siedzi w ziemi]. nie da się do końca zdrowo jeść w chorym świecie. ale podoba mi się, jak podsumowała to angienunia; to nie jedzenie definiuje człowieka, nie jest ono esencją jego bycia, ważne są inne cele, wszelakie papu to tylko miły dodatek. o:)

[excelencja]

[renka]

[Lily]