wegedzieciak.pl

[Eliza]

Ach, zwlekałam, zwlekałam, ale skoro już pierwsze posty na nowym forum na moim koncie się pojawiły, to w końcu trzeba się przedstawić ...

Część z Was pewnie mnie pamięta z poprzedniego wegedzieciaka, choć przerwę miałam niemałą .
Teraz jestem pielęgniarką (głównie mój ukochany oddział psychiatryczny ), a na tym forum przede wszystkim studentką , ponieważ znowu liczę na Waszą pomoc w zbieraniu ankiet, tym razem do pracy magisterskiej. Dalej badam wpływ diety wege w ciąży na noworodka, tyle że pytań kilka więcej, przekrój wiekowy większy (biorę pod uwagę wszystkie mamy wegetarianki oraz jaroszki, które urodziły dzieci w roku 2000 bądź później), no i tym razem uwzględniam też rozwój dziecka w pierwszym miesiącu życia.
Niektóre z Was wypełniły już moją nową ankietę; te, które jeszcze nie, a mogłyby, to proszę o wiadomość prywatną (bądź na maila drogarainbowel@wp.pl, ale z podaniem swojej nazwy forumowej, żebym nie zawracała potem głowy komuś, kto już mi ankietę wypełnił). Jeśli macie jakieś koleżanki, które się na forum nie udzielają, a mogłyby wziąć udział w badaniu, to z góry dziękuję za skontaktowanie mnie z nimi . Im większa grupa badawcza, tym wiarygodniejsze badanie, a wiecie, że nie ma Was zbyt dużo...

Wnioski z badania planuję wkleić na forum po obronie (tak jak to zrobiłam na starym forum po obronieniu pracy licencjackiej) - będzie więc można poczytać, co wyszło .

I jeszcze tak dla porządku: dzieci nie mam, a do tego jestem aktualnie mięsożercą (choć z doświadczeniem wege i wegan).

Pozdrawiam ciepło!

Eliza

[pao]

dla niezorientowanych: praca odzyskana z kropkowca to właśnie praca elizy

ktoś tam (chyba wicia) zadawał pytania, zatem teraz jest szansa na otrzymanie odpowiedzi

a nawiasem: hej Eliza

dla niezorientowanych: praca odzyskana z kropkowca to właśnie praca elizy

ktoś tam (chyba wicia) zadawał pytania, zatem teraz jest szansa na otrzymanie odpowiedzi

a nawiasem: hej Eliza

[Ewa]

Rozszerzoną ankietę wypełniałam jakiś czas temu, ale witaj ponownie na forum, trochę odnowionym

Rozszerzoną ankietę wypełniałam jakiś czas temu, ale witaj ponownie na forum, trochę odnowionym

[Capricorn]

a, to Ty mi kiedyś przysłałaś pytanie o ankietę

napisałam pw w tej sprawie.

witaj na forum.

[gosiabebe]

hej

[rosa]

witaj

[Izzi]

Hej

[ań]

Eliza, witaj ponownie

[martka]

witaj

[kasienka]

Eliza, mi też możesz przysłać ankietę, chyba nie wypełniałam.
Zuzia urodzona w 2001 a Emil w 2007, więc pierwszy miesiąc jego pamiętam jeszcze dokładnie

Czemu wróciłaś do mięsa, jeśli można spytać?

[zina]

Witaj eliza

[ina]

hej Eliza

[Malinetshka]

Elizko, witaj

[alcia]

witam ponownie

[rebTewje]

Eliza, witaj!

[bodi]

witaj Eliza
też nurtuje mnie to samo pytanie co kasieńkę

[Eliza]

Dziękuję za miłe przyjęcie
Odpowiedź, dlaczego jem mięso to sprawa dość złożona. Tłumaczyłam to już obszernie ma poprzednim forum i niestety "wcięło" moją pisaninę . Teraz nie mam czasu na długie wypowiedzi, ale obiecuję kiedy indziej przysiąść przy klawiaturce i wyjaśnić to na forum jeszcze raz.
Pozdrawiam ciepło i słonecznie!
Eliza

[moTyl]

hej,

a ja ankietę otrzymałam i wypełniłam, tylko jakoś nigdy nie odesłałam...
jeśli mogę Cię prosić, to prześlij mi swój email na priva, to nadrobię zaległości

[dort]

witaj

[Momo]

Witaj

[Eliza]

Miałam odpowiedzieć, dlaczego jem mięso. A że to cała historia, to nieco mi czasu zeszło, żeby się zabrać za pisanie. A więc...

Po okresie ok. 2,5 roku wegetarianizmu przeszłam na dietę w pełni wegańską dlatego, że doszłam do wniosku, że picie kupionego w sklepie mleka nie jest nic a nic bardziej etyczne ani zdrowe niż jedzenie ciał zwierząt. Może wiele osób się ze mną nie zgodzi, ale mnie o wiele mniej przeraża nawet okrutna śmierć niż długotrwałe zadawanie cierpienia. Szczególnie sugestywne obrazy, gorsze dla mnie niż rzeź (którą też wielokrotnie widziałam na filmach, a i na żywo w wersji wiejskiej), pozostawiły w mojej głowie opisy z „Milczącej Arki” – jeśli ktoś często pijący mleko krowie ze sklepu nie czytał, to szczerze polecam...

Weganką byłam ok. pół roku. I czułam się na tej diecie bardzo dobrze. Uwielbiam jedzenie wegańskie. Może aż za bardzo, bo ciągle miałam ochotę na więcej i podczas wege-lat zrobił się ze mnie lekki pączuszek (według jednej z teorii mogłabym to zrzucić na moją grupę krwi, 0, która na wege-żarełku powodowała ciągły brak sytości, ale wiem, że to nie zawsze się sprawdza).

Któregoś dnia, niedługo po mojej 11-dniowej głodówce oczyszczającej (a więc w momencie, kiedy organizm, oczyszczony z toksyn, najlepiej wie, czego mu naprawdę trzeba ), w lodówce leżała wędzona ryba, która miała być wyrzucona. Ku swojemu zdziwieniu, odkryłam, że mam na nią wielką ochotę. Ponieważ wiadomo było, że nikt jej nie zje, a więc wyląduje w koszu, nie miałam przesłanek etycznych, by jej nie jeść. Jedynymi były zdrowotne i estetyczne. Po paru godzinach, w ciągu których chęć na zjedzenie ryby nie malała ( jeszcze niewiele dawniej odrzucał mnie zapach jakiegokolwiek mięsa ...), zdecydowałam, że spróbuję, co się stanie, jeśli ją zjem – jak zareaguje organizm... I ku mojemu zdziwieniu... i niezadowoleniu następnego dnia czułam się i wyglądałam lepiej, a nie gorzej . Niedługo potem powtórzyłam taką sytuację z jakimś innym mięsem zjadając to, co by się inaczej zmarnowało. I znowu czułam się dobrze, a nawet lepiej . Wtedy postanowiłam, że w takim razie nie będę taka radykalna i jak będę miała ochotę, to czasem zjem jakieś mięso, którym mnie poczęstują bądź które ma się zmarnować, ale będę się starała, by jak najrzadziej zwierzęta były hodowane i zabijane pośrednio przeze mnie.

Dzisiaj, po iluś tam latach, wciąż rzadko kupuję mięso, ale gdy mnie częstują, chyba częściej nie odmawiam niż odmawiam. Przetworów mlecznych też jem z zasady niewiele, a jajka, poza rzadkimi wizytami na wsi, używam przede wszystkim wtedy, gdy mam ochotę na ciasto, w którego są składzie. Moim głównym pożywieniem pozostają więc zboża, warzywa i nasiona oraz orzechy , a latem owoce oraz, niestety i niezależnie od pory roku, słodycze ...

Jest jeszcze jeden istotny powód, dla którego nie wróciłam do wegetarianizmu/weganizmu...
Zauważyłam, że jako mięsożerczyni z łatwością dogaduję się z niemal każdym: zarówno z osobami wrażliwymi i uduchowionymi, jak i z „typowymi” mięsożercami-materialistami. Dzięki temu łatwiej mi pomóc tym drugim oraz sprawnie funkcjonować w społeczeństwie. Jako wegetarianka byłam bardzo wrażliwa na subtelne energie, co na poziomie zewnętrznym objawiało się "bujaniem w obłokach" i nadmierną drażliwością wobec "grubszych" energii, a więc i trudnościami w porozumieniu się ze znaczną częścią mięsożerców oraz "ucieczkowością" .

Teraz, jeśli mam przyjemność przebywania blisko przyrody, szczególnie jeśli ma to miejsce w towarzystwie pełnych miłości i harmonii istot, z radością pozostaję na diecie wegańskiej. Kiedy jednak wracam do miasta, natychmiast nabieram ochoty na mięso, ponieważ "usadza" mnie ono na ziemi i pozwala skutecznie działać w tych nienaturalnych cywilizowanych warunkach.

To się chyba nieco (długaśnie) wytłumaczyłam... I mam nadzieję, że nikt się nie będzie kusił o nawracanie mnie .

[pao]

argument energetyczny z jednej strony do mnie przemawia ale z drugiej... oj weź Ty sie za tego leniwego węża a nie zasłaniaj królikiem

argument energetyczny z jednej strony do mnie przemawia ale z drugiej... oj weź Ty sie za tego leniwego węża a nie zasłaniaj królikiem

[adriane]

Moja koleżanka buddystka też tak mówi, że jak ma się mięso zmarnować, to ona je zje. Że to gorsze jakby śmierć tego zwierzęcia poszła na marne niż to, że ona zje to mięso.

Dla mnie to obrzydliwe, nie zjem mięsa za cenę nawet takiego argumentu.

[Eliza]

Pao: Wąż to u mnie akurat dobrą pracę wykonuje . Gdyby nie on, to bym pewnie przy moim, jak to mówiłaś, poczuciu sprawiedliwości + potrzebie ciężkiej, samodzielnej pracy dla innych itp. w połączeniu z realiami , niektórych pozabijała , albo przynajmniej jeszcze częściej zmieniała pracę A tak, to przynajmniej troszkę mój szczurek się w końcu cieszy , jak udaje mi się pozornie dostosować do tego, z czym się nie zgadzam, a i tak robić swoje , a więc tym samym pokopać trochę głębiej w jednym miejscu, zamiast znowu zaczynać od zera.

Adriane: To już jest element estetyczny. Wiem o czym mówisz, ale u mnie wygrał element praktyczny... Chociaż oczywiście wszystko ma swoje plusy i minusy... Jak już poruszyłaś tę kwestię, to przyznam, że i dla mnie osobiście większym okropieństwem jest wyrzucenie ciała zwierzęcia do śmietnika niż zjedzenie go z pełną świadomością tego, co się robi. Tym bardziej, że myślę, że jeżeli minęło niewiele czasu od śmierci, to może to jeszcze wpłynąć na przyszłe odrodzenie.

[pao]

eliza, życie mnie nauczyło, że z wężami podszytymi kogutami (czy tez odwrotnie) w polemikę się nie wchodzi

eliza, życie mnie nauczyło, że z wężami podszytymi kogutami (czy tez odwrotnie) w polemikę się nie wchodzi