wegedzieciak.pl

neina · Wysłany: 2012-11-03, 14:54

Ja w sumie też nie rozumiem, co jest złego w wykonywaniu poleceń nauczyciela, podręcznika? Niestety życie w społeczeństwie polega na dostosowaniu się do zasad jego funkcjonowania. Rzeczywiście rola nauczyciela jest kluczowa, powinien potrafić stworzyć przestrzeń dla indywidualności uczniów, a jednocześnie przygotować ich do życia i funkcjonowania w świecie. To na pewno niełatwe i podstawą musi być chęć pedagoga. Np. zajęcia plastyczne mogą dać duże pole do popisu, można dzieciakom pozwolić na pewien wybór i pokazanie swojej indywidualnej wizji. A oceniać tylko wtedy gdy jest to konieczne.
Dzieci są bardzo różne i nie ma jedynie słusznej drogi postępowania z nimi.
W polskiej szkole głównie przeraża mnie (tzn. tego nie lubiłam jako dziecko) tłum ludzi, chaos, hałas. Bywałam świadkiem przemocy w czasie przerw, np. dziewczyny z innej szkoły wywlokły moją koleżankę z klasy i w jakimś zaułku wybiły jej zęby. Nauczycielka była na korytarzu, ale udawała, że nie widzi, może sama się bała? Chłopcy bili się regularnie, cały czas ktoś kogoś popychał, raz jednemu koledze ściągnęli na przerwie spodnie razem z majtkami i wszyscy mieli niezły ubaw. Polskie szkoły to często molochy, gdzie często (nie zawsze) małe dzieci z tymi większymi na korytarzu muszą współegzystować.

devil_doll · Wysłany: 2012-11-03, 14:55

mam przyklad z bliskich znajomych gdzie notabene zdolny , inteligentny 6latek bardzo przezywal kazda ocene , kazda prace domowa. po cpo 6 latkom prace domowe :?:

BTW mialam przyjemnosc przejsc przez 2 systemy edukacyjne polski i angielski i zdecydowanie wolalam byc podmiotem w brytyjskiej szkole niz przedmiotem w polskiej. chodzilam do tzw dobrych szkol.
Kolega moze miec problem z rozroznianiem kolorow np :roll:

Cytat:

Skoro jest jasne polecenie w książce/ od nauczyciela to należy je tak właśnie wykonać.

a gdzie dialog :?:

dlaczego, chce aby moje dziecko potrafilo zadawac pytania, zeby sie nie balo pytac czy kwestionowac rozne rzeczy.

neina · Wysłany: 2012-11-03, 14:59

neina · Wysłany: 2012-11-03, 15:13

Kwestionować, zadawać pytania, ok, ale w uzasadnionych wypadkach. A nie na zasadzie, nie pokoloruję, nie napiszę, bo mi się nie chce. Nam, jako dorosłym, też często się czegoś nie chce (chyba, że tylko mi ;-)

), ale robimy to, np. dla pieniędzy. Dlatego myślę, że nagradzanie dzieci za ich wysiłek, np. naklejką ma swoje plusy i niekoniecznie musi być związane z ocenianiem. Nie każde dziecko odnajdzie przyjemność w kolorowaniu, pisaniu, dodawaniu, samą w sobie, ale jeśli będzie miało wizję efektu, to może być dla niego motywacją. Jasne, że im młodsze dziecko, tym zadania powinny być łatwiejsze, zabawniejsze, przyjemniejsze - dostosowane do wieku pod wieloma względami. Problem w tym, że nauczycielom najzwyczajniej się nie chce, wkładać w swoją pracę więcej wysiłku niż to konieczne. Podejście indywidualne jest kluczowe, ale często się tak nie da - np. z powodu liczebności klasy.
A po co w ogóle pomysł - sześciolatki do szkół? Wiadomo, z powodu kasy. Razem z reformą emerytalną to dodatkowo trzy do ośmiu lat dodatkowej pracy każdego obywatela. Ja bym w ogóle nie rozpatrywała tego w kategorii ewentualnego dobra dziecka.

renka · Wysłany: 2012-11-03, 15:25

renka · Wysłany: 2012-11-03, 15:30

excelencja · Wysłany: 2012-11-03, 15:43

Agnieszka · Wysłany: 2012-11-03, 16:54

Moje dziecko chodzi do molocha. Po 3 przedszkolach perspektywa grupy podwórkowej, w starszych klasach tez znajomi (dodam, że mam filigranowa istotę i dopiero w tym roku siedzi w normalnej ławce - dotychczas ławki dostawiane, niższe) wygrała. Lubi swoją szkolę choć obecnego wychowawcy nie bardzo. Z poprzednią klasą zaliczyła długie zastępstwo bo Pani chorowała. Były kropki, była wymagająca ale dzieci bardzo ją lubiły a zastępstwa nie wyszły na dobre.
W roczniku mojego dziecka klas równoległych jest chyba 5, każdy niższy rocznik więcej. Na świetlicę uczęszczała ale poza zjęciami dodatkowymi średnio lubiła bo tłoczno, hałas (żeby odrobić tam lekcje trzeba było zgłaszać bo stolików brakowało). Okoliczne przedszkola (państwowe) nie mają zerówek bo 8-10 kandydatów na miejsce spowodowało, że starsze dzieci wywalane do szkół. Była w tym roczniku że mogłam decydować przedszkole czy szkolna klasa 0 (ja woziłam dziecko do innej dzielnicy więc jako 6 latek przedszkole) i tu poszła do I klasy (też zmieniałam bo nie pasował mi nauczyciel i zależało mi ze względów organizacyjnych na dzieciach z podwórka). Szkoła rozbudowywana maluchy zajmują inną część niestety przejście do stołówki to wyjście poza budynek i były gubiące się maluchy.
Natomiast lubi swoją szkołę, klasę po 3 przedszkolach stabilność i osadzenie w jednym miejscu jest dla niej b ważne (nie ma kłopotów z nawiązywaniem znajomości, jest kontaktowa). Placówka nasza pracuje w systemie zmianowym, nawet świetlica jest czynna do 18. We wcześniejszych latach zatrudniałam opiekunkę do odbioru, podania obiadu i odprowadzenia na zajęcia, z których ja odbierałam wracając z pracy.
Zajęcia plastyczne u nas nie były wypełnianiem podręcznika.
Co do określenia dorosłości dziecka psycholog nam odradzał bo leworęczna i za mała gabarytowo :-/

Się nie zastosowałam. Przedszkolnie już czytała i nieźle liczyła więc posłuchałam własnej intuicji i pogadałam z przedszkolanką a wybór placówki należał do dziecka, poszła zgodnie ze swoim rocznikiem. Planowałam zmiany miejsca zamieszkania i tym samym pdst, ze strony córki opór i niechęć więc tu dobrniemy do końca.

devil_doll · Wysłany: 2012-11-03, 17:49

Cytat:

Nic, o ile stanową one tylko niewielką część edukacji.
Ale w dużej mierze do tych książkowych poleceń ogranicza się edukacja.
I właśnie zajęcia plastyczne polegają na wypełnianiu podręczników.

<otoz to, poza tym polska szkola nie uczy samodzielnego myslenia, niestety :-/

lilias · **Pomogła:** 25 razy Dołączyła: 15 Sie 2012 Posty: 1013

[quote="excelencja"]

bronka · Wysłany: 2012-11-03, 18:33

euridice, chodzi mi o wykonywanie konkretnych poleceń. Nie mijanie się z nimi. Czterolatek to rozumie.
Gwoli ścisłości - nie jestem fanką naszego systemu edukacji, a dzieci moje uczęszczają do przedszkola,które nie tępi ich. A wręcz przeciwnie.

lilias · **Pomogła:** 25 razy Dołączyła: 15 Sie 2012 Posty: 1013

euri, widzisz stres jako coś co paraliżuje, ja widze stres też jako motywację, czyli np. dziecko chce coś sięgnąć. kiedy jest malutkie płacze, krzyczy, kiedy rośnie zaczyna wstawać, i chodzić żeby sięgnąć to czego w danej chwili chce, a nie tylko po nowe i ciekawe. w moim pojęciu motywuje stres dziecko do pewnych działań. dziecko nie analizuje co będzie gdy wsadzę paluszki między drzwi, ani co za nimi jest , dziecko nie chce żeby te drzwi się zamknęły, nie lubi ograniczeń )pytanie kto lubi?). oczywiście możemy impulsy do nauki nazywać jak chcemy, ale ja właśnie tak to odbieram i nie przenoszę własnych domysłów w pewniki, to jest wyłączznie mój subiektywny odbiór danego problemu.

co do szacunku. należy on się każdemu człowiekowi i każdej żywej istocie. nie muszę mówić dziecku że ktoś jest beznadziejnym nauczycielem (odsetek nie odbiega od innych grup zawodowych, tylko nauczycieli lepiej widać), ale mogę podjąć pewne kroki, żeby dziecko trafiło do dobrego nauczyciela. mówienie dziecku (a o tym pisałam powyżej) że nauczyciel jest głupi nie nauczy go niczego dobrego.

p.s. należę do abstrakcyjnych nielinearnych i pewno dlatego nie zawsze wychodzi mi przekaz od razu taki jaki chciałabym żeby był :-)

devil_doll · Wysłany: 2012-11-03, 19:44

Cytat:

dialog w grupie, wymiana informacji szukanie rozwiązań to mi bardziej pasuje do szkoły czy przedszkola niż dialog dwuosobowy małe dziecko-nauczyciel.

nie zgadzam sie.
ja nie pisalam o chamstwie, nie rozumiemy sie niestety :->

znam realia szkoly w UK i w Kanadzie i moj maz tez. Nie kojarze chamskich uczniow ale ped do wiedzy i dialog z n-lem. Brakuje mi tego w polskich placowkach, niestety. Nikt mnie nie przekona , ze polska szkola to rewelka. Niestety . Mam szacunek do n-li. Sama nia bylam i uwazam, ze sa niedoinwestowana grupa zawodowa i ich prestiz powinien byc wiekszy. Zamiast szczebli zawodowych odsiewanie plew od ziaren.

Cytat:

no i może powiem herezję, ale nie uważam, żeby dziecko 5-cio czy 6-cioletnie było za głupiutkie czy niedojrzałe do tego by pewnych zachowań od nich wymagać.

wiesz kanadyjska podst . nawet french immersion (wyzszy poziom klas wykladowy franc) na poczatku to takie przedluzenie przedszkola a wyniki w nauce i tak maja wyzsze i o czym to swiadczy :?:

Na Edukacje potrzeba duzych nakladow pieniedzy a nie kolejnych reform.

lilias · **Pomogła:** 25 razy Dołączyła: 15 Sie 2012 Posty: 1013

devil_doll, "dialog", a "dialog" są różnice w rozumieniu, bo i nieidentycznie rozumiemy definicje i różne przypadki każdy spotyka (akurat ten mi się przypomniał).

zgadzam się z Tobą, że brak w edukacji pieniędzy i zamiast szczebli lepszy byłby odsiew, natomiast w każdym przedszkolu (czy w szkole)dzieci spotykają sie z wymaganiami (w domu nie zawsze). tempo powinno być dostosowane do dzieci (indywidualizacja to się teraz nazywa), ale działa wszystko na zasadzie oczekiwania, możliwości, dostosowanie, próby, wyniku, itd... w taki czy inny sposób, ale dziecko się rozwija, zmienia, usamodzielnia. pozazdrościć kanadyjskiej szkole, że robią to lepiej, ale myślę, że więcej pożytku będzie jak będziemy naśladować dobre, a nie tylko psioczyć na swoje (chyba, że konstruktywnie), prawda? nie mam pojęcia jak przez samo dofinansowanie bez reform nasze szkoła czy przedszkole same by się zmieniły. obecny system jest w stanie zagospodarować każde środki, niekoniecznie idąc do przodu :roll:

Capricorn · Wysłany: 2012-11-03, 21:01

dopiero zauważyłam: w temacie wątku są "szczesciolatki" zamiast sześciolatków

excelencja · Wysłany: 2012-11-03, 21:50

dżo · Wysłany: 2012-11-03, 22:07

dżo · Wysłany: 2012-11-03, 22:11

lilias · **Pomogła:** 25 razy Dołączyła: 15 Sie 2012 Posty: 1013

exce, nie wyobrażam sobie żebyś dziecku coś wmawiała. głośne komentowanie i ocenianie negatywne osoby z którą nasze dziecko ma codzienny kontakt nie wpływa pozytywnie na radzenie sobie dziecka nie tylko w kontaktach w tym człowiekiem, ale i przedmiotem, którego naucza. rozwija się wtedy właśnie ten "negatywny" stres i dziecko nie ma przekazu jak sobie poradzić z sytuacją, ale jak trwać w stanie silnego, negatywnego wzburzenia. destrukcja. nie wiem czy aż się oburzam, nie widzę w tym niczego pozytywnego poza odreagowaniem przez dorosłego frustracji. dziecku jest nadal źle.

trochę interesowałam się pojęciem stresu i jak samemu nauczyć się sobie z nim radzić. stres to stres i nic więcej. towarzyszył istotom myślącym i czującym zawsze, i raczej się w tym względzie nic nie zmieni. nie ma takiego klosza spod którego się nie wylezie. wystarczy sobie przypomnieć naszych rodziców i nas jako ich dzieci, tylko jeden wyłazi szybciej, a drugi później.

Capricorn · Wysłany: 2012-11-03, 22:40

devil doll, ja nie wiem, czy wpompowanie dużych pieniędzy w edukację na pewno przyniosłoby oczekiwane rezultaty - przykłady ze służba zdrowia nie są nic a nic budujące (duża kasa jest w nfz i rozbudowanym systemie biurokratycznym, a na podstawowe badania czy konsultacje trzeba czekać miesiącami jesli nie latami).

Na pewno model nauczania nie nadąża za szybko zmieniającymi się warunkami życia. "Za naszych czasów" podstawowym problemem było dotarcie do informacji (przesiadywanie w bibliotekach, czytelniach, itp), obecnie wystarczy kliknąć. Programy trzeba układać tak, aby uczyły rozpoznawania wiarygodnych źródeł informacji i kładły ogromny nacisk na analizowanie danego zjawiska. Jeśli polonista zada pracę domową, no nie wiem, na przykład: "Nie unikniesz przeznaczenia - omów na podstawie losów Edypa" to w zasadzie można mieć pewność, że prace będą mniej lub bardziej umiejętnie zerżnięte z netu, cały wysiłek ucznia to kopiuj - wklej. Taki uczeń nie będzie umiał dyskutować, bronić swoich poglądów, bo nie będzie ich miał, po prostu. Podpisuje się pod zlepkiem wycinków z internetu, których nawet nie przeczytał.

Więc jeśli gdzies pompować kasę, to z pewnością w szkolenia dla nauczycieli dotyczące wykorzystania najnowszych technik w edukowaniu. I nie chodzi mi o to, żeby uczyć nauczycieli jak zrobić prezentację w pp ;-)

Nie jesteśmy w stanie ignorować tego, że żyjemy w świecie globalnej komunikacji - musimy więc wykorzystać Internet jako sprzymierzeńca w nauczaniu.
Przywróciłabym tez empiryczny charakter zajęć z chemii, biologii i fizyki. Nie napiszę co mnie trafia, gdy w planie lekcji szkoły średniej widnieje jedna chemia, jedna biologia i jedna fizyka w tygodniu - tuż obok dwóch godzin religii :evil:

Jak się ma tak okrojone godziny, to ma się okrojoną podstawę, eksperymenty zniknęły ze szkół juz jakiś czas temu, bardzo to dobijające.

Podsumowanie: najwięcej wysiłku należy skierować na nauczanie dociekliwości, umiejętności samodzielnego myślenia, analizowania, wyciągania wniosków. Zarówno nauczyciel, jak i rodzic, ma ucznia w tym wspierać - ale musi tez wymagać.

lilias · **Pomogła:** 25 razy Dołączyła: 15 Sie 2012 Posty: 1013

excelencja · Wysłany: 2012-11-03, 22:51

excelencja · Wysłany: 2012-11-03, 22:53

Capricorn · Wysłany: 2012-11-03, 23:01

excelencja, można kogoś odbierać negatywnie bez konieczności używania inwektyw. Mogę powiedzieć dziecku, że nie zgadzam się z jego nauczycielem w takiej czy innej kwestii, że nie pochwalam takiej czy innej reakcji nauczyciela na czyjeś słowa, zachowanie, czy sposób pracy na zajęciach - ale nie muszę tytułować takiego człowieka debilem czy innym równie miłym mianem. Żadnego ucznia nie nazwę debilem, żadnej koleżanki z pracy tak nie nazwę, ba! nawet członkom mojej dalszej rodziny tego oszczędzę ;-)

- a przecież nie znaczy to od razu, że ich uwielbiam i podziwiam.