wegedzieciak.pl

[Fatty]

Bardziej się wyżalić chcę niż poradzić - no bo co ja zrobię? zaczeszę koka do góry, ubiorę perełki na szyję, babciną spódnicę i zacznę przemawiać paniusiowatym tonem?

Otóż problem mam taki iż ludziska lekceważą mnie totalnie
Najczęściej spotyka mnie to w pracy: jestem pracownikiem z najdłuższym stażem, całą resztę szkoliłam w, w większości działów zorientowana jestem na tiptop- ale klienci, Ci nowi/rzadcy leją na mnie równo uważając za niekompetentną
Przykładowo- jakiś czas jezdziłam do pracy do innego miasta, aby przyuczyć nowo przyjęte dziewczę - ok 30tki. Klientka czegoś szukała, zapytałam czy w czymś pomóc - omiotła mnie wzrokiem od góry do dołu, odmówiła i ...skierowała się do owej dziewczyny z prośbą o doradzenie Dziewczę świeże, trochę się plątało - wkroczyłam do akcji, pomóc chciałam, zaproponować coś a owa klientka odwróciła się do mnie plecami
Podobnych sytuacji jest mnóstwo, to co powiem ja, wielu klientów nie bierze na serio, i idzie dopytać innego pracownika który albo powie to samo co ja, albo idzie się do mnie zapytać.

Jestem określana jako "tamta pani praktykantka" lub "tamta pani co staż u Was ma"


Dodac też musze, ze jestem rekordzistką generowania na sobie zjeb od klientów - w większości w sprawach których nie zawiniłam... Coś jest ze mną nie tak, tylko co?

Wyglądam na troche mniej niż mam, nosze się luźno, często kolorowo a i szybko sie przemieszczam - moze powinnam kroczyć dumnie, z łbem wysoko podniesionym?

[majaja]

[Fatty]

Robię make up- ale przeważnie barwny, jaskrawy Papuga jestem.

[Maple Leaf]

Fatty, też tak mam, niestety Mam 21 lat, a ludzie nie potrafią ukryć zdziwienia, że ja już nie nastolatka. Mam dość "młodzieńcze" rysy twarzy, a i szczególnie biuściasta też nie jestem. Maluję sobie oczy, ale noszę okulary i to się chyba gdzieś gubi. A jak się umaluję za mocno, to wyglądam jak "stara maleńka". I w pracy to samo- mam większą wiedzę, a i tak klienci radzą się starszej koleżanki, bo przecież "co ja tam wiem! Za młoda jestem!". Strasznie mnie to wkurza, ale już mi się nie chce z tym walczyć...

[ropuszka]

Fatty, też tak mam

po maturze usłyszałam , że wyglądam na gimnazjum ale raczej na 1-2 klasę
jak miałam 21 lat to niektórzy myśleli że mam 15-17 lat

teraz nie wiem na ile lat wyglądam, wiem że to też od sylwetki zależy - im lepsza tym młodziej

[Fatty]

Maple Leaf, rozumiem i podobne obserwacje z nie mojego doswiadczenia też mam Na studiach miałam koleżankę o bardzo dziecięcej buzi, żaliła się, ze ją wszyscy klienci olewają- teraz nie utrzymujemy kontaktu, ale wiem, ze urodziła córkę, ciekawa jestem czy ktoś postronny komentuje, ze takie "dziecko" ma dziecko

Btw, bardzo młodo wygląda też moja mama, kiedyś w poczekalni u lekarza zgadały sie z kobitą i kobita westchnęła "ale Pani to jeszcze młoda, Pani ma jeszcze czas... ale ja, to mam już 52 lata..." sęk w Tym, ze moja rodzicielka ma 60

[MartaJS]

Ja mam ponad 30 lat i czasem mnie o dowód proszą w sklepie jak piwo kupuję

[Fatty]

Taki eksperyment też kiedyś robiłam- raz miałam się zwolnić z pracy aby bryknać się na egzamin do profesora który nie miał zamiaru użerać się z zaocznymi w weekendy. Ubrana byłam więc egzaminowo, biało czarno, włos ułożony- biżuty srebrne, a nie jak na codzień drewno, kolor i folk
I nagle jacyś inni, grzeczniejsi. Z tym, że to takie niewygodne, i to takie nie-moje.... no ale chyba trzeba będzie coś zadziałać, bo mam dość takiego traktowania

Zmiana ubioru wiązać się będzie z zakupami, poza zestawem egzaminowym nie mam nic pośredniego Chwała, ze wypłata blisko bo mi 4 zł z poprzedniej zostało

[kamma]

[eMka]

i ja potwierdzę, że odpowiedni ciuch działa cuda. Pracę mam taką, że swoim wyglądem muszę wzbudzać zaufanie, ale przede wszystkim występuję w roli autorytetu. Dlatego: marynarka, gładka bluzka, do tego nawet jeansy, ale buty poważne, najlepiej niski obcas albo chociaż delikatny koturn. Biżuteria srebrna, żadnych plastików, włosy upięte, makijaż. Mimo "młodzieżowej" buzi nie mam większych problemów z szacunkiem i "posłuchem". Ludzie mówią do mnie "pani kierowniczko" mimo, że nie noszę identyfikatora.
Wcześniej, póki nie do końca zgadzałam się z tym, ze wygląd jest naprawdę ważny, to bywało różnie, na pewno miałam gorsze wyniki w pracy, a ludzie często patrzyli na mnie jak na gimnazjalistkę.

jeżeli Ci nie przeszkadza stosunek ludzi do ciebie, to luzik, ale jeśli chcesz to zmienić, to niestety bez drobnej rewolucji w powierzchowności się nie obejdzie .

polecam małą wycieczkę po lumpach- zawsze uda się upolować parę bluzek, marynarkę, spódnicę czy spodnie. na początek wystarczy. ja mam cały czas dwie szafy (oczywiście symbolicznie, bo nawet jednej właściwie nie mam): jedna do pracy, druga po pracy. różnią się od siebie diametralnie, ale w sumie i w jednej i w drugiej odsłonie czuję się ok.

[Fatty]

Tylko na wycieczkę po lumpach muszę zabrać jakiegoś doradzacza i hamowacza w jednej osobie, bo ja wyhaczam tylko hipisowsko-papużkowe rzeczy
Buty zamienne do pracy też trzeba będzie wymienić - wesołe zielone trampeczki
Baleriny nie dla mnie bo po zamontowaniu w nich wkładek ortopedycznych nie ma już miejsca na stopę
Będziem modyfikować, poważniejszą "tapetę" i związane włosy wdrożę już jutro.


edit

[kamma]

Fatty, wiesz, chodzi też o to, że można bez problemu osiągnąć jakiś kompromis między tym, co "Twoje", a tym, czego wymaga konwencja. Zapewne trzeba się trochę naszukać, ale efekt jest taki, że ostatecznie czujesz się w tym dobrze. Teraz jest taka różnorodność w odzieży, że każdy znajdzie coś dla siebie, co jednocześnie będzie pasowało do określonej konwencji.
Ja np. za młodu byłam hipisówa, nie wyobrażam sobie wdziania innych spodni niż dzwony. No i wynalazłam sobie kilka par świetnych materiałowych dzwonów. Inne ubrania w tym stylu również są dostępne, a nawet modne.

Jeszcze tylko mała porada odnośnie hefa-Lumpów: ważne jest, aby ubiór "do pracy" wyglądał jak nowy. Dotyczy to przede wszystkim jakości materiału. Powiem szczerze, że parę lat temu zaprzestałam poszukiwania "pracowych" ciuchów w hefaLumpach.

[pałczi]

[bronka]

Fatty, to nie musi być maskarada. To strój do pracy-uniform taki. Coś jak kitel lekarski, albo fartuszek w groszki ekspedientki z BSS-u.

[bojster]

Miałem kiedyś dziewczynę, która nigdy nie wyglądała na swój wiek (~20), tylko albo na 14, albo na 40 - zależnie jak się uczesała i ubrała. Tu pewnie podobny problem i podobne rozwiązanie.

[NJ]

Skąd ja to wszystko znam. U mnie się trochę poprawiło, jak przytyłam do normalnej wagi, ale przez parę lat w związku z problemami zdrowotnymi byłam ekstremalnie chuda, do tego jestem niska, ubieram się przedziwnie i od lat się nie maluję. Takie traktowanie przez otoczenie było moim wielkim nieszczęściem. Klasyczna scenka z tamtego okresu (miałam 23 lata): leżę, złożona grypą, nie ogarniam, gdzie góra, gdzie dół. Przychodzi piguła walnąć mi antybiotyk w zastrzyku, zatem unoszę się trochę z łoża i próbuję niemrawo nawiązać jakiś cywilizowany kontakt międzyludzki, uśmiecham się krzywo, burczę jakiś ekwiwalent dzień dobry. Ona zaś omiata mnie matyczno-troskliwym spojrzeniem i pyta z uczuciem: "A ty, dziewczynko, do której chodzisz klasy?". Wszystko mi opada, myślę brzydkie rzeczy, zgrzytam zębem, nakrywam się kołdrą. Kurtyna.

Przypomniał mi się też motyw ze strzelnicy LOK-u. Wchodzę, chce płacić, na co pan pracownik mówi, że tu tylko dla pełnoletnich. Na to ja mu dowód, na to on mi, że pomyślałby, że ja co najwyżej liceum. No dobra, wybieram śrutówkę, ładuję, strzelam, i po kilkunastu minutach takiej zabawy, składając się kolejny raz zauważam kątem oka, że pan zachodzi mnie od prawej, toteż zastygam i czekam na rozwój wypadków. Pan skanuje wzrokiem z dołu do góry, wyraźnie dłużej zatrzymując go na kilku wybranych elementach mojej anatomii, cmoka, po czym mówi: "No faktycznie, tak z profilu to Pani bardzo wygląda na studentkę,". No chłopie, czyś ty zgłupiał, tak się nie mówi do kobiety z nabitą bronią! Nie udaje mi się warknąć, bo dostaję niespodziewanej głupawki, więc oddaję sprzęt i wychodzę.

[koko]

Fatty, no ciuch to jedno, ale jeszcze druga rzecz - lepiej być uśmiechniętą i nudną, jeśli sypniesz żartem i ogólnie jesteś obiektywnie towarzysko atrakcyjna - przerąbane.

[eMka]

[squamish]

A mnie sie wydaje ze to nie o ciuchy chodzi ani o fryz,ani makijaż to tylko ma psychologicznie pomóc tak naprawde chodzi o pewną siebie postawe ,bo człek w lumpach ale z charyzmą jest w stanie zwojować świat.W England kiedy mieszkałam w urzędach za biurkami mnóstwo mozna by rzec 'dziwolągów' z kolorowymi włosami ,tatuażami,pamiętam faceta ok 60-ki ubranego całego na czarno,długie włosy -chciałam do niego trafić ale niestety trafił mi sie sztywny pan pod krawatem heh

[Alispo]

[Fatty]

[moony]

[Lily]

W Japonii urzędniczki bankowe nie mogą farbować włosów. Oczywiście strój też musi być nieskazitelny. Zaszaleć mogą na emeryturze. Być może to buduje zaufanie, chociaż ja wolę trochę bardziej nieformalne stroje. Mimo to gość w dżinsowym garniturku, potwornie niegrzeczny, który ze mną gadać w urzędzie pracy kiedyś, zrobił na mnie bardzo niemiłe wrażenie - i garniturek to spotęgował.

[Madź]

[Albertyna]