wegedzieciak.pl

[Malinetshka]

Marcela, zgadzam się z Tobą w pełni. Ze mną pod kątem jedzenia to tak ostatnio się 'pogorszyło' z powodów pt, "jest mi bylejak". Wiem, że to żadne wytłumaczenie, ale po prostu zaobserwowałam, że coś mi się wymknęło spod kontroli, a kontrola już była i to w dużej radości, że sobie jem zdrowo i że mnie nie ciągnie do słodkiego (serio ) i to nie tydzień, dwa tylko miesiące. A teraz w pewnym momencie coś przegapiłam i sięgnęłam po 'osładzacz życia' i mimo, że główne posiłki komponuję zdrowo to i tak wieczorem mam wilczy apetyt i ochotę na choć ździebeczko słodkiego... To słodzenie sobie to składowa głębszych problemów, tak sądzę..

[Malati]

[zojka3]

Też tak mam, jak zacznę jeść słodycze to ciężko skończyć. Cukier skacze jak szalony i im go więcej tym więcej się chce

[kofi]

[Lily]

[Marcela]

[ewatara]

[Lily]

[frjals]

Pewnie dlatego, że wyniszcza organizm...

[Kitten]

[Lily]

A ja wierzę w likwidowanie presji psychicznej. Ale to już inna kwestia. To, że przytyłam i że jem kompulsywnie to kwestia głowy, w której nie umiem sobie uporządkować.
Z drugiej strony nie chcę mieć obsesji na punkcie tego, że zjadłam ciastko i co teraz będzie.

[Kitten]

Cytat:

A ja wierzę w likwidowanie presji psychicznej. Ale to już inna kwestia. To, że przytyłam i że jem kompulsywnie to kwestia głowy, w której nie umiem sobie uporządkować.

Znam ten ból... Przerabiałam to 'Układanie' w trakcie, nie wiem, czy życia mi starczy Ale tę kwestię, zwalczyłam. Ostatnio, jak nachodzi mnie na czekoladę, pomaga myślenie o Candidzie

[Lily]

[Kitten]

[Lily]

Ja noszę 44. Nie lubię takich licytacji.
Kiedyś przez miesiąc nie jadłam nic z cukrem, w ogóle mniej jadłam, schudłam 4 kg, ale to raczej nie wróci, nie potrafię nie jeść ot tak sobie, dla mnie to ciągłe myślenie o jedzeniu i o tym, że muszę się ograniczać, głód i ogólna męka. To mi nie przychodzi naturalnie, a nie jestem z tych osób, które jedząc tylko zdrowo chudną - gdzieś tu już pisałam, że kiedyś w przekonaniu, że jem zdrowo gotowałam sobie codziennie zupkę jarzynową ze świeżych warzyw kupowanych na placu targowym... i w 3 tygodnie przybyło mi 3 kg. A zupka była wodnista, bez śmietany czy mąki itp. dodatków.

[Malinetshka]

[Kitten]

Lily, nie licytuję. Ze mną jest tak, że jestem niewysoka, drobnokoścista, i w typie budowy jin - zaokrąglona, z wydatną pupą - więc i tak wyglądam na parę kilo więcej, niż ważę. Ale jest to magiczne 36 na metce, i to mnie uszczęśliwia . Zresztą, nie wiem, czy u mnie zadziałało tylko jedzenie, czy również geny - mama w moim wieku była szczuplutka, choć jadła 'wszystko'. Może więc szczycę sie owocem cudzych zasług

[Malinetshka]

[zojka3]

[Mirka]

[Kitten]

[Mirka]

[mossi]

w domu weszłam na wagę i z 54 kilo zrobiło się k*** 60! I jak ja to mam zrzucić?! Tak się zapuścić

[Kitten]

[kofi]

A ja szyję sobie spodnie - wycięłam swój rozmiar (nawet troszkę więcej mam cm w biodrach, niż w tabeli), nauczona doświadczeniem, że jak wycięłam większy musiałam zwężać, i przy właściwym (no 42, niestety) też kurczę pościnałam po bokoch prawie po 2 cm
No nie wiem, co to za wykrój. Jest napisane, że przwiduje lekki zapas na swobodę ruchów, ale chyba nie taki, żeby portki spadły z tyłka.
Sklepowe 42 na mnie nie wchodzi, to przepraszam, która rozmiarówka jest wiarygodna?
(No niestety w tych spodniach to bokiem lepiej się pokazywać , przód jest w miarę OK, tyłu nie widzę dokładnie).
Chyba różne organizmy różnie reagują na dietę i na wykluczanie z niej różnych rzeczy. Ja nie potrafię się skazać na całkowite wykluczenie cukru. Zrezygnowałam z kupowanych słodyczy na rzecz tych suszonych owoców i pestek, ale całkiem zrezygnować - nie umiem.
I raczej nie planuję. Uważam, że będąc wege i tak odżywiamy się dużo lepiej, niż mięsożercy. Na mnie bardzo dobrze podziałały te programy "Jak dobrze wygladać nago" w TVN Style. Przestaję się wstydzić swojego ciała. Szkoda, że nie przyszło mi to głowy 10 lat i 10 kg temu
(Co nieznaczy, że nie zamierzam schudnąć. Zamierzam)