wegedzieciak.pl

[alcia]

[Bananna]

w końcu Krzysiek podjął jakąś decyzję. Przeniósł się z dziennych na zaoczne, w razie czego potem jak będzie miał dobre wyniki w nauce to będzie mógł się przenieść na dzienne. Myślę, że w jego przypadku to nie jest zła decyzja, bo znalazł pracę od pon-pt za 1900zł netto dzięki czemu spokojnie znajdzie mieszkanie, zapłaci miesięczną ratę za studia i spokojnie będzie mógł w tym poznaniu sobie żyć. Ważne, że w ogóle ze studiów nie zrezygnował...

[Karolina]

Jak już się wkręci to się wszystko pięknie poukłada

[Malati]

super bananna ,wszytko pomału sie ułozy,brawa dla krzyska

[alcia]

cieszę się, że wszystko dobrze idzie. powodzenia dla Krzyśka!

[Karolina]

No i następny biurokratyczny gówniany przepis
Mateusz od dzisiaj jest zatrudniony, ja jestem studentką. Mamy dwójkę dzieci.
I....nie nalezy nam się ani grosza od uczelni!
Mój ojciej już przestał mnie utrzymywac, ale według prawa ma taki obowiązek dopóku studiuję.
Nia mamy ślubu a więc nie jestesmy liczeni jako rodzina. Nawet jeśli byśmy mieli to nie mogę się ubiegac o socjalne, bo Mateusz nie miał stałej pracy w poprzednim roku.
Ja także nie zarabiałam.
czy to nie jest jakieś popieprz...? Wynajmujemy mieszkanie dla 4 osób, musimy się jakoś wyżywic, od rodziców już nie chcemy brac pieniędzy. Ja nie mogę proacowac bo mam małe dziecko w domu. Według prawa powinnam pracowac rano, oddawa dzieci do przedszkola/złobka odbiera dzieci i...iśc na zajęcia? To jest paranoja.

[kamma]

[rosa]

a nie możesz wystąpić o socjalne jako samotna matka? przecież wedle prawa nią jesteś.
ja gdy urodziłam szymka i wróciłam po urlopie na studia to dostałam socjalne, ale pewnie przepisy się zmieniły

[Karolina]

Musiałabym wystąpi o almienty od Mateusza lub jego rodziców. Prawo się zmieniło.

[DagaM]

Karo, współczuję

[Nova]

[kamma]

[alcia]

Karolina, współczuję. Mnie takie paranoje spotykały już wielokrotnie w życiu, nic mnie już nie zdziwi

[Capricorn]

[dżo]

[Ewa]

[Lily]

Ewa, nieraz 2 pracujących rodziców, np. w budżetówce nie daje sobie rady z utrzymaniem rodziny; patologią to jest to, że płace bywają tak marne, że za 2 nie da się wyżyć. Owszem, można mówić, że w takiej sytuacji powinno się dorabiać, przekwalifikowywać się, zmieniać pracę, ale i tak uważam, że jeśli ktoś uczciwie pracuje to powinien godnie zarabiać.
A w korzystaniu z tego, co Ci się należy nie widzę nic złego.

[Capricorn]

[Karolina]

Capri niestety w Polsce prawo jest przeciwko rodzinom. Tu Cię niekt nie wesprze, tak jak na zachodzie. Uważam, że skoro są stypendia to należy z nich korzystac. ( za przeproszeniem dzieci rolników na uczelniach mają wszystko ciekawe czemu?) Niestety polskie prawo jest przestarzałe i rodzinę tworzy się dopiero po slubie.

Capri nie wiem jaka to by musiałabyc praca gdybym chciała zarobic na nianię która siedzi kilka godzin z dzieckiem i na płatne studia. Mam wykształcenie ogólne i ponad tysiąc nigdzie bym nie zarobiła.

Uważam, że nie mam czasu ani możliwości pracy. W przeciwieństwie do wielu studentów, którzy mają całe dnie wolne. Im się jednak poszczęściło i rodzice "zarabiają" odpowiednio mało. Niestety mój tato zawsze wolał spłacac kredyty.

[Capricorn]

[biechna]

No zaraz się tu na mnie posypie, ale cóż. Nie uważam, by to była paranoja, gdybym musiała pracować, chcąc iść na płatne studia i mając dzieciaki. W zasadzie to może kwestia oczekiwań, ja od państwa czy innych ludzi za wiele nie oczekuję, nawet od tego mojego obecnego "cudownego Zachodu"; zasiłek macierzyński pobieram, bo pracowałam wystarczająco długo za odpowiednio wysoką stawkę. A od siebie oczekuję sporo i dlatego pracowałam przez 4 lata co wakacje za granicą, żeby się spokojnie uczyć.
Moja przyjaciółka to samotna matka, rozwiedziona, jest w moim wieku, z minimalnymi alimentami na dwójkę dzieci (1 i 3 latka); kończy studia, pracuje na pełny etat, płaci za przedszkole dla 3-latka i nianię dla roczniaka. Tacy ludzie są dla mnie pozytywnymi wzorami - choć zmęczeni, to niesamowicie zorganizowani, osiągają swoje cele - jej celem było skończenie studiów i odcięcie finansowe od rodziców, dała radę - sama. A przy tym dzieciom niczego nie brakuje, to był przecież priorytet. Myślę Karolina, że Ty też dasz radę, bo pamiętam, jakie ważne dla Ciebie były te studia. Oglądanie się na boki po pomoc może przynosić same rozczarowania, wydaje mi się, że lepiej wziąć sprawy w swoje ręce, wymierzyć siły na zamiary i realizować plany. Może pomocny byłby kredyt studencki?
Psioczenie na sposób przyznawania stypendiów czy prawną definicję rodziny nie wnosi niczego pozytywnego ani konstruktywnego, sama za to możesz wnieść wiele.

[dżo]

Ewa, myślę, ze dobrze wiesz o co mi chodziło. Na co dzień spotykam sporo osób, które jawnie oszukują udając samotnych rodziców, po to aby dostać różnego rodzaju dofinansowania. Prowadzę fundusz socjalny w firmie i to co ludzie wypisuja w dochodach jest żenujace. Na kazdym kroku jest kombinatorstwo i oszustwo. Trudno mi się z tym zgodzić i nie będe tego popierała. Nic nie poradzimy, ze mamy takie a nie inne przepisy prawne, czasem sprawiedliwe, czasem nie, ale nikogo nie upoważnia to do nieuczciwości.

[rosa]

[Nova]

[Karolina]

No nie wiem jakbym miała jeszcze do tego wszystkiego gotowac, sprzątac, robic zakupy. Prowadzenie domu to tez jest pełen etat.
Nigdy nie udawałam samotnej matki i nie zamierzam. Uważam, że kobietom z dziemi państwo lub uczelnie powinny pomagac, wspierac także finansowo jeśli zachodzi taka potrzeba.
W sumie sedno sprawy jest takie - chcę aby mnie i Mateusza traktowano jako niezależną komórkę, rodzinę. Bez oglądania się na zarobki moje ojca, ktory zarabia zbyt dużo abym mogła dostac stypendium a postanowił mi konta już nie zasilac. Nie chcę brac już pieniędzy od niego. W strukturze naszych zarobków zmieniło się to, że ojciec przestał mmnie utrzymywac, moje czesne wynosi 3 tys na semestr, dodatkowo 400zł co miesiąc przedszkole Tymka.
Mii nie mam zamiaru zostawia z opiekunką, bo wogóle bym z nią nie spędzała dnia. Moje zajęcia zaczynają się o 15, kończę je po 20tej. W tej sytuacji i tak już Tymka widuję 2 godziny dziennie
Uważam, że nie jestem naciągaczką. Po prostu uczelnia wspiera finansowo osoby, którym jest to potrzebne. A że przestarzałe przepisy ne uwzględniają konkubiantu tworzą się takie paranoje.

Capri ja już raz zrezygnowałam ze studiów, chcę się kształcic aby zacząc pracowac aby wszystko nie było na głowie Mateusza.