wegedzieciak.pl

[maga]

Lily,
A moja kumpela, całkowity antyklerykał, popłakała się jak zobaczyła papieża

[Lily]

[kasienka]

Ja się wzruszam od wszystkiego. Kilka dni temu poryczałam się w pizzerii, bo leciał kawałek Claptona tears in heaven...Musiałam wyjść...Lubię ten kawałek, zawsze przy nim ryczałam ale teraz stał się osobisty...
Nastepnego dnia zadzwoniła do mnie mama Marty, która zmarła jakies dwa miesiące temu na ziarnicę. Opowiadał mi o jej umieraniu, ogólnie dół, nie chce nikogo dołować, ale na forum gada się o śmierci, więc napiszę...Bo ta opowieść mnie tak naprawde rozwaliła w sumie pozytywnie. Marta ( miała 16 lat ) nigdy się na nic nie skarżyła. Nie miała pretensji do nikogo że jest chora. Do końca wierzyła. Tydzień przed śmiercią powiedziała mamie (była między nimi MEGA miłość ) , że nie boi sie śmierci. Że chce tylko, żeby mama jej obiecała, że będzie żyć normalnie. Wieczorem przed końcem, powiedziała, że chyba w nocy odejdzie, i nie obudziła się już. Chciałabym, bardzo bym chciała, móc powiedzieć, że nie boję się śmierci. I powiem Wam, że już dawno tak czułam, ale teraz, tpo już wiem, że ta dziewczyna jest święta. Serio. Myślę, że miałam szczęście, że mogłam ją poznać...

[Jagula]

Pamiętam Martę- śliczna dziewczyna, która miała zorganizowaną sesję fotograficzną...to co napisałaś kasieńko jest i smutne i radosne zarazem...

[zina]

Fajny temat
Ja tez ostatnio czesto porykuje
Dzis na przyklad jak Klara po raz pierwszy od 5 dni od poczatku choroby smiala sie w glos.
I jak zabka w parku ciocia Sonia znalazla.
Generalnie przezywam same wzruszenia dzien w dzien.
Muzyka, krajobraz, zapach...same niespodzianki....
Im wiecej sie z tym kryje tym wiecej rycze

[Izzi]

ja też płaczka jestem straszna.. wzruszam się do łez bardzo bardzo często ..czasem za często.. ale co zrobić ?

[Karolina]

Jesli idziemy w stronę smierci, to bardzo czesto o tym myślę, właściwie codziennie. Wzbudza lęk oczywiście, ale także staram się pogodzić z tym, nastawiam się, że to może nastąpić w każdej chwili. Taką mam jazdę od pierwszego porodu i mi zostało ( w przeciwieństwie do płaczliwości, kiedyś płakałam codziennie teraz raz na miesiąc) Mam jakieś takie szczęście, że obie moje mamy mają do życia podejście mocno metafizyczne i śmierci się nie boją, więc tym bardziej jestem spokojna.
Własnie ciaża i rodzenie mocno poprzestawiało mi w głowie, zbliżyło uczucie przemijalności, tymczasowości. Chwilowości bycia z kimś, bycia sobą, posiadania rzeczy i pieniędzy. no to naofftopowałam

[orenda]

kasienka, ja się popłakałam.
Lily, doskonale rozumiem, też się wzruszam jak nasi wygrywają, te emocje, ta radość- ja ryczę (no może nie ryczę, ale łzy lecą).
Jest mnóstwo sytuacji,w których szklą mi się oczy. I zawsze tak miałam odkąd pamiętam. Jako dziecko ryczałam na filmach, bajkach, a moi starsi bracia się ze mnie wyśmiewali.

[Lily]

[majaja]

[kasienka]

Sport mnie nie wzrusza 9choć chyba kiedyś uroniłam łezkę z powodu Małysza...), ale na widok papieża tez zdarzało mi się płakać Ale JPII, nowy mnie tak nie rusza...Na widok Dalajlamy z resztą tez płaczę

Moim hitem było popłakanie się na widok grzybów na rynku (były bardzo pięknie, idealne...
), ale tez miałam ciężką depresję wtedy i nie brałam leków

[daria]

[rosa]

[mandy_bu]

jeśli już o płaczu, to ja właśnie uroniłam łezkę na filmie "ratatuj", na scenie, gdy Anton Ego próbując potrawy cofa się błyskawicznie do czasów swojego dzieciństwa.........

[malva]

ja strasznie płakałam na epoce lodowcowej jak myślałam że tygrys nie żyje
zresztą to była niezła sytuacja :Kalinka widziała film wcześniej i wiedziała ze tygrys przeżyje
ale i tak się popłakła, więc siedzimy we dwie zaryczane przed telewizorem i ja pocieszam Kalinkę : "no wiesz on nie żyje ,takie zycie nie zawsze się udaje,śmierc jest czescia życia itp
a Kalinka do mnie przez łzy :mamo ale on żyje, ON ZYJE
ja znowu nie, nie ży.. i w tym momencie mnie zatkało bo tygrys (żyjacy ) zza skały wyszedł
zaczełysmy się potwornie śmiac -obydwie

[ajanna]

[Capricorn]

[malva]

Capricorn, ehehe ,nauczycielka przebiła moją historię

[Kitten]

Capricorn, miszcz A raczej miszczyni

[kasienka]

E,jeśli chodzi o bajki, to chyba na wszystkich ryczalam
Ostatnio podobnie miałam z Zu, ogladalysmy pioruna i bałam sie,że jego pani go nie pozna,a zuzia mnie pocieszała i mówiła - mamo,przecież wiesz, że wszystkie bajki sie dobrze kończą !